Polemik & Kulis
23 Eyl 2010 10:55
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 11:38
GAZETECİLİĞE KÖŞENDEN KÖŞELER ÇİZMEYE KALKIŞMAK SERBESTTİR AMA AYIPTIR!
Bekir Coşkun'un kovulması ile ilgili Habertürk'te tek yazı yazan isim Umur Talu, Star yazarı Eser Karakaş'a sert çıktı.
Eski dostum dediği Eser Karakaş’ın "Gazetecilikte yazarlık meşruiyeti" ile ilgili yazdığı yazıyı sert bir dille eleştiren Talu, "Tabii bizler üniversitede ders verirsek, üniversitede ders veren iktisatçı profesör de gazetecilik dersi verir!" dedi ve Karakaş’ın sözlerini analiz etti.
İşte Karakaş’ın liberal düşünceleri savunup böyle kimin ne yazacağına sınır çizmek ile ayıp ettiğini söyleyen Habertürk yazarı Umur Talu’nun kaleminden Bekir Coşkun ile ilgili ikinci yazıdan çarpıcı bölümler...
Prof. Eser Karakaş (eski dostum) Star’da "Gazetecilikte yazarlık meşruiyeti" diye sınır çizdi. Tabii bizler üniversitede ders verirsek, üniversitede ders veren iktisatçı profesör de gazetecilik dersi verir!
(...)
Gazetecilik; bin bir renkle geldiği gibi, ancak bin bir çiçekle harbiden var olur. Ne barosu vardır, ne odası.
Özgürce girildiği, özgürce yayın yapıldığı, özgürce terk edilebileceği varsayılır; fiilen özgürlük ve sorumluluğun, her tür hakkın canını çıkarsalar bile.
Üstelik bu, Hoca’nın adandığı "liberalizmin kökten "basın özgürlüğü" amentüsünün ta kendisi.
"Fikirlerin serbest piyasası" diye kod adı bile vardır! Esas işin başka iken, bir de yandan iyi kötü yazı yazıyorsun diye, gazeteciliğe köşenden köşeler çizmeye kalkışmak elbet mümkün ve serbesttir ama azıcık ayıptır!"
İşte Karakaş’ın liberal düşünceleri savunup böyle kimin ne yazacağına sınır çizmek ile ayıp ettiğini söyleyen Habertürk yazarı Umur Talu’nun kaleminden Bekir Coşkun ile ilgili ikinci yazıdan çarpıcı bölümler...
Prof. Eser Karakaş (eski dostum) Star’da "Gazetecilikte yazarlık meşruiyeti" diye sınır çizdi. Tabii bizler üniversitede ders verirsek, üniversitede ders veren iktisatçı profesör de gazetecilik dersi verir!
(...)
Gazetecilik; bin bir renkle geldiği gibi, ancak bin bir çiçekle harbiden var olur. Ne barosu vardır, ne odası.
Özgürce girildiği, özgürce yayın yapıldığı, özgürce terk edilebileceği varsayılır; fiilen özgürlük ve sorumluluğun, her tür hakkın canını çıkarsalar bile.
Üstelik bu, Hoca’nın adandığı "liberalizmin kökten "basın özgürlüğü" amentüsünün ta kendisi.
"Fikirlerin serbest piyasası" diye kod adı bile vardır! Esas işin başka iken, bir de yandan iyi kötü yazı yazıyorsun diye, gazeteciliğe köşenden köşeler çizmeye kalkışmak elbet mümkün ve serbesttir ama azıcık ayıptır!"
