Medya
24 Oca 2012 11:38
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 13:16
AHMET KEKEÇ, AHMET HAKAN'A YÜKLENDİ! BİZE KERİNÇSİZ'İ ANLAT, KAÇMA!
Yıldıray Oğur ve Salih Tuna'nın eleştirilerine verdiği yanıtı beğenmeyen Kekeç, Ahmet Hakan'a sert çıktı.
Ahmet Hakan’ın Yıldıray Oğur ve Salih Tuna’nın eleştirilerine verdiği yanıtı beğenmeyen Kekeç, Hürriyet yazarının bir zamanlar Kerinçsiz için yazdığı o yazıyı hatırlattı.
İŞTE STAR YAZARI AHMET KEKEÇ’İN O YAZISI...
Bize Kerinçsiz’i anlat, kaçma!
Hayır, başkasının topuna girecek değilim... Salih Tuna da, Yıldıray Oğur da çok güzel yazdılar, “Hepimiz Ermeniyiz” diye nihayet çığırmayı akletmiş arkadaşa, “Taksim’de şurda burada dolaşacağına, asıl nümayişi Hürriyet gazetesinde yap” dediler.
İyi de dediler...
Mahut kişi, Salih Tuna’ya dalamadı.
Herhalde daha hafif bulduğu için “acul bir gayretle” Yıldıray Oğur’a girişti ve onu çelişkisinden (Ahmet Altan’dan) vurdu.
Kötü bir cevaptı ama içinde bazı doğrular barındırıyordu.
Bazıları tarafından geç de bulunsa, Hrant konusunda bir hassasiyet geliştirmiş ve “Hepimiz Ermeniyiz” diyerek kendini Twitter’deki beyaz berelilerin önüne kahramanca atmıştı... Öfkeliydi... “Hrant’ı vuran örgüt derhal bulunmalı” diyordu. Dönüp dönüp “Hepimiz Ermeniyiz” demenin esasında bir tür mazlumla dayanışma sloganı olduğunu anlatıyordu...
Daha ne olsundu?
Zaten hayatı boyunca hep mazlumdan yana olmuştu...
Ne yapsınmış yani, karakteri böyleymiş, mazlum görünce dayanamıyormuş...
Tuna ve Oğur’u bilmem ama bu cevap tatmin etti beni.
Hrant’ı savunmanın kötü bir yanı yoktu...
Bu savununun “Türkiye Türklerindir” gazetesinden gelmesi, işe değer de katıyordu.
Bu gazeteyi (ve “değerli” yöneticilerini) “Vay şerefsiz” manşetinden dolayı yıllardır pataklayıp durmuyor muyuz? Ahmet Kaya’ya, Hrant Dink’e, Orhan Pamuk’a, Atilla Yayla’ya yaptıklarından dolayı neredeyse “lanetli” ilan etmiyor muyuz? “Okey oynayan çocuklar” lafzını duyduğumuzda deli divaneye dönmüyor muyuz?
Bir Hürriyet gazetesi yazarı çıkmış, gazetesinin kronikleşmiş tutumuna karşı “insanlık ve özgürlük bayrağını” dalgalandırıyor, göğsünü beyaz berelilere siper ediyor, daha ne istiyoruz?
Şunu istiyoruz:
Bize “Şu bizim Kemal Kerinçsiz”i anlatsın...
Hrant suikasti, “Hepimiz Ermeniyiz” sloganları, beyaz berelilere karşı kahramanca mücadele, mazlum görünce dayanamama halleri, mantık oyunlarıyla rakip altetme kurnazlıkları, hepsi iyi hoş da, “centilmenliğine” doyamadığı Kemal Kerinçsiz’i anlatsın.
İlk “güzellemesine” doyamamıştık...
Hani, “Kerinçsiz’i takdimimdir” diye bir yazı yazmış, bize farklı bir Kerinçsiz portresi çizmişti ya...
Şuna benzer şeyler yazmıştı hani: “İlk karşılaşma anımızdan itibaren bendeki imaj tuzla buz oluverdi. Meğer bizim Kerinçsiz, özel alanda tam bir ‘salon adamı’ değil miymiş? İlk dakikalardan itibaren kendisi bir ‘centilmenlik abidesi’ gibi göklere yükseldikçe yükseldi. Diğer konuklarla buluştuğunda ise ‘nezaket cümleleri’nin hakkını fazlasıyla vermeyi başardı...”
Bir: Kemal Kerinçsiz nerden “sizin Kerinçsiz” oluyor?
İki: Şu sizin Kemal Kerinçsiz, Hrant karşıtı nümayişleri örgütlediğinde neden kahramanca çıkıp “Hepimiz Ermeniyiz” diye çığırmadın?
Üç; Nerede bir 301 yargılaması, nerede bir Ermeni karşıtı gösteri, nerede bir sanık Perihan Mağden, nerede bir sanık Hrant Dink, nerede bir sanık Orhan Pamuk, nerede bir sanık Elif Şafak olsa, orada hazır ve nazır bulunan, nümayiş örgütleyen, slogan attıran bu “centilmenlik abidesine” güzelleme döşenmek de nerden icap etti?
Dört: Ergenekon tutuklusu Soner Yalçın için “Soner Yalçın’ın davası, benim davamdır” gibilerden şeyler yazmıştın... “Bir centilmenlik abidesi gibi göklere yükseldikçe yükselen” Kerinçsiz’le ne gibi bir ortak paydan var?
Beşincisi de şu olsun: Hrant öldürüleli neredeyse 5 yıl oldu... “Hepimiz Ermeniyiz, hepimiz Hrant’ız” sloganları da eskidi, tarihe karıştı... 5 yıl sonra bu sloganı çığırmanın nedeni, “Hrant’la dayanışma” gösterilerinin, “hükümet aleyhtarı nümayişlere” dönüşmüş olması mı?
İŞTE STAR YAZARI AHMET KEKEÇ’İN O YAZISI...
Bize Kerinçsiz’i anlat, kaçma!
Hayır, başkasının topuna girecek değilim... Salih Tuna da, Yıldıray Oğur da çok güzel yazdılar, “Hepimiz Ermeniyiz” diye nihayet çığırmayı akletmiş arkadaşa, “Taksim’de şurda burada dolaşacağına, asıl nümayişi Hürriyet gazetesinde yap” dediler.
İyi de dediler...
Mahut kişi, Salih Tuna’ya dalamadı.
Herhalde daha hafif bulduğu için “acul bir gayretle” Yıldıray Oğur’a girişti ve onu çelişkisinden (Ahmet Altan’dan) vurdu.
Kötü bir cevaptı ama içinde bazı doğrular barındırıyordu.
Bazıları tarafından geç de bulunsa, Hrant konusunda bir hassasiyet geliştirmiş ve “Hepimiz Ermeniyiz” diyerek kendini Twitter’deki beyaz berelilerin önüne kahramanca atmıştı... Öfkeliydi... “Hrant’ı vuran örgüt derhal bulunmalı” diyordu. Dönüp dönüp “Hepimiz Ermeniyiz” demenin esasında bir tür mazlumla dayanışma sloganı olduğunu anlatıyordu...
Daha ne olsundu?
Zaten hayatı boyunca hep mazlumdan yana olmuştu...
Ne yapsınmış yani, karakteri böyleymiş, mazlum görünce dayanamıyormuş...
Tuna ve Oğur’u bilmem ama bu cevap tatmin etti beni.
Hrant’ı savunmanın kötü bir yanı yoktu...
Bu savununun “Türkiye Türklerindir” gazetesinden gelmesi, işe değer de katıyordu.
Bu gazeteyi (ve “değerli” yöneticilerini) “Vay şerefsiz” manşetinden dolayı yıllardır pataklayıp durmuyor muyuz? Ahmet Kaya’ya, Hrant Dink’e, Orhan Pamuk’a, Atilla Yayla’ya yaptıklarından dolayı neredeyse “lanetli” ilan etmiyor muyuz? “Okey oynayan çocuklar” lafzını duyduğumuzda deli divaneye dönmüyor muyuz?
Bir Hürriyet gazetesi yazarı çıkmış, gazetesinin kronikleşmiş tutumuna karşı “insanlık ve özgürlük bayrağını” dalgalandırıyor, göğsünü beyaz berelilere siper ediyor, daha ne istiyoruz?
Şunu istiyoruz:
Bize “Şu bizim Kemal Kerinçsiz”i anlatsın...
Hrant suikasti, “Hepimiz Ermeniyiz” sloganları, beyaz berelilere karşı kahramanca mücadele, mazlum görünce dayanamama halleri, mantık oyunlarıyla rakip altetme kurnazlıkları, hepsi iyi hoş da, “centilmenliğine” doyamadığı Kemal Kerinçsiz’i anlatsın.
İlk “güzellemesine” doyamamıştık...
Hani, “Kerinçsiz’i takdimimdir” diye bir yazı yazmış, bize farklı bir Kerinçsiz portresi çizmişti ya...
Şuna benzer şeyler yazmıştı hani: “İlk karşılaşma anımızdan itibaren bendeki imaj tuzla buz oluverdi. Meğer bizim Kerinçsiz, özel alanda tam bir ‘salon adamı’ değil miymiş? İlk dakikalardan itibaren kendisi bir ‘centilmenlik abidesi’ gibi göklere yükseldikçe yükseldi. Diğer konuklarla buluştuğunda ise ‘nezaket cümleleri’nin hakkını fazlasıyla vermeyi başardı...”
Bir: Kemal Kerinçsiz nerden “sizin Kerinçsiz” oluyor?
İki: Şu sizin Kemal Kerinçsiz, Hrant karşıtı nümayişleri örgütlediğinde neden kahramanca çıkıp “Hepimiz Ermeniyiz” diye çığırmadın?
Üç; Nerede bir 301 yargılaması, nerede bir Ermeni karşıtı gösteri, nerede bir sanık Perihan Mağden, nerede bir sanık Hrant Dink, nerede bir sanık Orhan Pamuk, nerede bir sanık Elif Şafak olsa, orada hazır ve nazır bulunan, nümayiş örgütleyen, slogan attıran bu “centilmenlik abidesine” güzelleme döşenmek de nerden icap etti?
Dört: Ergenekon tutuklusu Soner Yalçın için “Soner Yalçın’ın davası, benim davamdır” gibilerden şeyler yazmıştın... “Bir centilmenlik abidesi gibi göklere yükseldikçe yükselen” Kerinçsiz’le ne gibi bir ortak paydan var?
Beşincisi de şu olsun: Hrant öldürüleli neredeyse 5 yıl oldu... “Hepimiz Ermeniyiz, hepimiz Hrant’ız” sloganları da eskidi, tarihe karıştı... 5 yıl sonra bu sloganı çığırmanın nedeni, “Hrant’la dayanışma” gösterilerinin, “hükümet aleyhtarı nümayişlere” dönüşmüş olması mı?
