SORUN BENDE Mİ ACABA? İKİSİNE GÜLEMİYORUM ÜÇÜNCÜSÜ ZORLUYOR!
Düşman Kardeşler', ‘İbreti Ailem' ve ‘İşler Güçler'den söz ediyorum. İlk ikisine gülemiyorum, üçüncüyse yoruyor.
Yaz komedi dizilerininin son bölümleri pazar günü arka arkaya
geldi tesadüfen. ‘Düşman Kardeşler’, ‘İbreti Ailem’ mesela. Ben pes
ettim. Gerçekten pes ettim. “Küçük Emrah gibi camın ardından
birbirinize öpücük mü atacaksınız” şeklindeki bir espriye
gülemiyorum (İbreti Ailem). Ya da ‘“Dont fadır. Burası senin
babanın yeri değil” (Düşman Kardeşler).
Gülemiyorum.
Ama gülen var ki millet yazıyor, çiziyor, oynuyor. Peki ‘Geniş
Aile’yle başlayan ‘her karesi espri patlayan öğrenci geyikleri’
tadında dizilerinin sonuncusu ‘İşler Güçler’e ne demeli? “Diziye
gülmek için en başından izleyeceksin kardeşim” diyenler oldu. Espri
gidişatı yoruyor efendim beni. Ya bi dur, nefes al, espri yapma,
bırak oyuncuları rahat. Yok illa espri yapmadan duramıyorlar. Ya da
“Hah şimdi geliyor, bakalım yine ne laf edecekler, hangi zeka küpü
lafları sıralAyacaklar” diye bekliyorsun. Bekletiyor adamı dizi.
Böyle olunca da yoruluyorsun. Son bölümün tekrarını izledim. Ebleh,
ebleh bakmışım ekrana. Sorun sizde değil bende tamam, bütün
komediler sizin olsun.
Sina Koloğlu/Milliyet
