Medya
08 Tem 2011 11:11
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 12:33
ORAY EĞİN, ÖNCE MURAT BELGE'YE SONRA DA YILDIRAY OĞUR'A FENA ÇAKTI!
Akşam yazarı Oray Eğin, köşesinde Murat Belge ile Sırrı Süreyya Önder arasındaki polemikle ilgili yazdı ve sert yorumlar yaptı.
İşte Akşam yazarı Oray Eğin’İn bugünkü köşe yazısı...
DERS: MURAT BELGE 101 Biat gençliği devrede
Bakmayın öyle modern, yenilikçi, devrimci göründüğüne. Murat Belge’nin içinde ciddi bir feodal yatar. 80’li yıllarda kendisini şeyh, etrafındakileri de mürit olarak gördüğü bir ’iletişim ordusu’ yaratmıştı.
Bu mürit düzeni seçimle, elemeyle değil, gönüllülük esasına göre... Murat Belge etkili olduğu için, o çevrelerde var olmak, adını duyurmak isteyenler mecburen boyunduruğu altına giriyordu.
Sadece Murat Belge de değil ama... O dönem bütün entelektüel hayat kamplara ayrılmış, bütün sistem düzenin kodamanlarına biat etmek üzerine kurulmuştu.
Taraf’ta yazan Yıldıray Oğur yaşı itibarıyla bu treni kaçıranlardan... Parıltılı da bir beyin, ama hala kabul görmek için eski düzenin sürdüğünü düşünüyor.
Dün, Murat Belge’nin gönüllü avukatlığı görevini bu sefer o üstlenmiş. Halbuki bütün bunlara gerek yok. Bir yerlere kabul edilmek, muhatap alınmak, adından söz ettirmek için bir onay merciine ihtiyacı yok. O devir kapandı.
Bir süredir dikkat ediyorum, kendi gözünde zamanında çok büyüttüğü, belki zamanında hepimizin çok büyüttüğü isimlere haddinden fazla önem atfediyor. Onlara yaranmaya çalışıyor.
Bunun kısa vadeli ödülünü de alıyor herhalde. Bir-iki ev yemeğine davet ediliyordur, ’O çevrelere girdim’ diye seviniyordur, Murat Belge sırtını sıvazlayıp ’Aferin çok iyiydi’ deyince havalara uçuyordur.
Bundan eminim, çünkü aynı yollardan ben de geçtim. Aramızdaki tek fark şu: Ben o zamanlar 18 yaşında bir çocuktum.
Yıllar içinde o çevrelerin onayını reddetmeyi, kendi inandığından şaşmamayı da öğrendim, bu insanların ikiyüzlülüğünü de gördüm: Sen onlara biat ettiğin sürece varsın, birey olmaya kalktığında, biraz gözün açılıp onların yazdıkları ve vaazları sana yetmemeye başladığında, sürüden ayrılmaya kalktığında ise hemen seni ezmeye kalkarlar.
Yıllarca küfrettikleri solcu örgütlerde de böyle değil miydi?
Umarım Yıldıray Oğur’un bunu görmesi için bizzat yaşaması gerekmez.
DERS: MURAT BELGE 101 Biat gençliği devrede
Bakmayın öyle modern, yenilikçi, devrimci göründüğüne. Murat Belge’nin içinde ciddi bir feodal yatar. 80’li yıllarda kendisini şeyh, etrafındakileri de mürit olarak gördüğü bir ’iletişim ordusu’ yaratmıştı.
Bu mürit düzeni seçimle, elemeyle değil, gönüllülük esasına göre... Murat Belge etkili olduğu için, o çevrelerde var olmak, adını duyurmak isteyenler mecburen boyunduruğu altına giriyordu.
Sadece Murat Belge de değil ama... O dönem bütün entelektüel hayat kamplara ayrılmış, bütün sistem düzenin kodamanlarına biat etmek üzerine kurulmuştu.
Taraf’ta yazan Yıldıray Oğur yaşı itibarıyla bu treni kaçıranlardan... Parıltılı da bir beyin, ama hala kabul görmek için eski düzenin sürdüğünü düşünüyor.
Dün, Murat Belge’nin gönüllü avukatlığı görevini bu sefer o üstlenmiş. Halbuki bütün bunlara gerek yok. Bir yerlere kabul edilmek, muhatap alınmak, adından söz ettirmek için bir onay merciine ihtiyacı yok. O devir kapandı.
Bir süredir dikkat ediyorum, kendi gözünde zamanında çok büyüttüğü, belki zamanında hepimizin çok büyüttüğü isimlere haddinden fazla önem atfediyor. Onlara yaranmaya çalışıyor.
Bunun kısa vadeli ödülünü de alıyor herhalde. Bir-iki ev yemeğine davet ediliyordur, ’O çevrelere girdim’ diye seviniyordur, Murat Belge sırtını sıvazlayıp ’Aferin çok iyiydi’ deyince havalara uçuyordur.
Bundan eminim, çünkü aynı yollardan ben de geçtim. Aramızdaki tek fark şu: Ben o zamanlar 18 yaşında bir çocuktum.
Yıllar içinde o çevrelerin onayını reddetmeyi, kendi inandığından şaşmamayı da öğrendim, bu insanların ikiyüzlülüğünü de gördüm: Sen onlara biat ettiğin sürece varsın, birey olmaya kalktığında, biraz gözün açılıp onların yazdıkları ve vaazları sana yetmemeye başladığında, sürüden ayrılmaya kalktığında ise hemen seni ezmeye kalkarlar.
Yıllarca küfrettikleri solcu örgütlerde de böyle değil miydi?
Umarım Yıldıray Oğur’un bunu görmesi için bizzat yaşaması gerekmez.
