Gündem
12 Mar 2012 00:32
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 13:25
NTV'NİN İÇİNİ TARAF'IN O YALAN HABERİ BOŞALTTI!
Kişisel sitesinde Başbakan Erdoğan ile Taraf ve Ahmet Altan arasındaki gerilimli süreci ele alan Ruşen Çakır bir taraftan da NTV yönetimine yüklendi.
Uzun bir yazı ile Taraf’ı adım adım eleştiren Çakır, NTV’nin içini boşaltan süreci de Taraf gazetesinin Yazıcıoğlu’nun helikopterini NTV telefonları düşürdü şeklindeki yalan haber olduğunu ileri sürdü.
İşte Çakır’ın o yazısından çarpıcı bölümler...
"...bu gerilim, basın ve ifade özgürlüğü, dolayısıyla demokrasi açısından kaygı vericidir. Basın ve ifade özgürlüğünü önemseyen herhangi bir kişi, böylesi bir gerilimde tarafsız olma lüksüne sahip değildir; tarafı gazete ve gazeteciden yana olmak durumundadır." diyen Çakır, Taraf eleştirisini şöyle sürdürdü:
"Taraf’ın son Stratfor yayınlarında bir dizi inanılmaz hataya imza attığını, Altan’ın da Erdoğan’a hitaben yazdığı yazılarda o çok iyi bildiğimiz kibrini konuşturup tasvip edilmesi imkansız yakıştırmalar yaptığını düşünüyorum.
O KİBİRİN BİZZAT MAĞDURU OLMUŞ BİR KİŞİYİM ANCAK...
Taraf Gazetesi’nin evrensel gazetecilik ilkelerini hoyratça ihlal etmesinin ve Altan’ın o kibrinin bizzat mağduru olmuş bir kişiyim ancak Erdoğan’ın Taraf, Altan ve gazetenin diğer yöneticilerine yönelik nitelemelerinin daha vahim olduğu açıktır. Çünkü Erdoğan bu ülkenin başbakanı olduğu için elinin altında çok büyük bir güç bulunuyor. Herhangi bir medya kuruluşu ve/veya gazetecinin bu güçle rekabet edebilmesinin imkanı yok. Doğru olan, gazeteciler hangi hatayı yapmış olurlarsa olsunlar, ülkeyi yönetenlerin (örneğimizde Erdoğan’ın) ne yapıp edip kendilerini kontrol etmeleri, şikayetlerinin yargı üzerinden takipçileri olmalarıdır.
BAŞBAKAN’IN YUMRUĞU
Kimileri 2010 yılı Aralık ayı başında kaleme aldığım “Her mağdur kendi bacağından asılıyor” başlıklı yazımı hatırlatıp kendimle çeliştiğimi iddia edecektir. Nitekim o yazıda “Keşke Başbakan Erdoğan, aynı gazetenin, daha önce başka kişilerinin onurlarını, ellerinde ciddi hiçbir kanıt olmadan uluorta çiğnediği zamanlarda da masaya yumruğunu vursaydı, vurabilseydi” demiş olmam Ahmet Altan’ı çok kızdırmıştı. Hemen “Başbakan’ın yumruğu” başlıklı bir yazıyla, adımı vermeden ama “çocuğum” diye hitap ederek bana “haysiyet”, “gazetecilik” vb. dersleri vermişti. Hatta beni “İlker Başbuğ’un bir gazete köşesine yerleşmiş küçük bir kopyası” olduğumu ileri sürmüştü.
Yazıyı tekrar okuduğunuzda göreceksiniz: o yazı Erdoğan’a bir çağrı değil bir eleştiriydi. Altan’ın bunu anlamadığını sanmam, hatta çok iyi anladığı için bana ölçüsüz tepki vermiş olduğu kanısındayım.
TARAF ERDOĞAN’IN ELİNDE PATLAYAN BİR SİLAH OLMUŞTU
Çünkü o yazıda, Taraf’ı Erdoğan’ın elinde patlayan bir silah, bir tür bumerang olarak tasvir ediyordum. O dönemdeki Wikileaks yayınlarına kadar Taraf, bir-iki istisna dışında Erdoğan ve AKP hükümetinin önünü açan çok kritik yayınlar yapmış, bu süreçte gazeteciliğin ve hukukun evrensel ilkelerine burun kıvırarak birçok kişiyi de mağdur ettimişti. Başbakan da bu durumdan hiç şikayetçi olmamış, hatta memnun kalmıştı.
Ama tıpkı son MİT krizinde özel yetkili mahkemeler konusunda olduğu gibi, hükümet (Başbakan) Taraf’ın kendi kontolünde bir silah olmadığını acı bir şekilde fark etmiş, bunun verdiği öfkeyle hiddetli çıkışlar yapmıştı. Bugün Stratfor yayınlarından sonra olan, bumerngın ikinci kez sahibini vurmasıdır. Burada bir sorumlu aranacaksa bu bumerngtan çok onu bir silah olarak kullanmış olan kişinin ta kendisidir.
GÜLEN HAREKETİNİ DE VURDU
Burada bir parantez açıp, “Sen de mi Taraf?” diyenlerin kervanına Fethullah Gülen cemaatinin de eklenmiş olduğunu hatırlatalım. Yine Stratfor üzerinden yıllardır hemen hemen hiç sorgulamadıkları Gülen hareketini birden hedef tahtasına oturtmuş olmalarını çok kişi şaşkınlıkla izledi. Hele yayın hayatına atıldığı andan itibaren Taraf’ın en büyük destek aldığı odaklardan birinin Gülen hareketi olduğu düşünülürse ikinci bir bumerang olayıyla karşı karşıya olduğumuz anlaşılır.
Bu bağlamda Stratfor’dan hareketle Taraf’ın, Nedim Şener ile Ahmet Şık’ın tutuklanmalarını AKP ile Gülen cemaati arasındaki çekişmenin sonucu olarak ilan etmesini ele alabiliriz. Bu gazete yöneticileri ve yazarlarının uzun zamandır dillendirilen bu tezden, ne idüğü belirsiz bir e-posta sayesinde haberdar olmaları hazindir. Yazısından, Ahmet Altan’ın bu tezi büyük ölçüde benimsemiş olduğunu da gördüğümüze göre kendisine şu soruları sormak son derece meşrudur:
Daha önceleri nerelerdeydiniz?
Mesela gazetenizin bazı yazarlarının Ahmet ile Nedim’in bir gün daha fazla hapis yatmaları için ellerinden geleni yaptıklarını da mı bilmiyorsunuz?
İddianamede savcının Nedim’in suçluluğunu kanıtlamak için gazetenizdeki bazı köşe yazılarını delil diye sunmaya çalıştığından haberdar mısınız?
HERŞEYE RAĞMEN BASIN ÖZGÜRLÜĞÜ
Umarım Stratfor olayı, Altan ile Erdoğan ve Taraf ile Gülen cemaati arasında bir kapışma olmaktan bir an önce çıkar ve basın özgürlüğü üzerine bir kez daha düşünmemiz için bizlere imkanlar sunar.
Bunun için öncelikle Taraf’ın ciddi ve inandırıcı bir özeleştiri yapması gerekiyor çünkü bu gazetenin karnesinde tam da bu noktada çok ciddi kırıklar var.
Bu konuda bir dizi örnek verebiliriz. Benim ilk aklıma gelenler, birçok kez, gerek gazetenin bazı haberlerinde, gerekse bazı köşe yazılarında kimi gazetecilerin listeler halinde hedef gösterilmiş olmasıdır. Bunlar yapılmadan önce adı geçen, suçlanan kişilerin görüşü alınmadı. Nitekim 28 Şubat bağlamında yayınlanan son listenin ardından, Zafer Mutlu’nun şikayeti üzerine Ahmet Altan, gazete yazarlarını “belgesiz yazmamaları” için uyarmak zorunda kaldı.
GAZETECİ DEĞİL SAVCI YARDIMCISI GİBİ ÇALIŞAN İSİMLER
Taraf’ın değişik odaklar tarafından medyaya iliştirilen bazı isimlere göstermiş olduğu ilgi, onlara vermiş olduğu önem de ayrı bir sorundur. Gazeteci olmaktan çok, Ragıp Duran’ın o veciz ifadesiyle birer “savcı yardımcısı” gibi çalışan bu isimlerin basın özgürlüğüne ve dolayısıyla demokrasimize vermiş oldukları zararlar, ayrıca medyanın zaten yüksek olmayan seviyesini iyice yerlerde süründürüyor olmaları ortadadır.
Son bir örnekle bu konuyu noktalamak istiyorum: Taraf’ın mazisinin en kara sayfası olan Muhsin Yazıcıoğlu’nun helikopterinin NTV’den yapılan telefon aramalarıyla düşürüldüğü yalanının, üstünkörü bir özürle geride bırakılmış olduğunu sananlar yanılıyorlar. Çünkü, bugün herkesin malumu olan NTV’nin içinin boşaltılması, bunun için kanalın öne çıkmış bazı isimlerinin ayrılmak zorunda bırakılmaları sürecinin miladı o yalan haber olmuştur.
NTV PATRONLARI YANLIŞ YAPTILAR
NTV patronları, bunu basit bir hata olarak değil kendilerine yönelik ciddi bir uyarı olarak algıladılar ki haksız değillerdi. Fakat yanlış yaptılar, bu mesajı ellerinin tersiyle itmek yerine teslim olmayı seçtiler
İşte Çakır’ın o yazısından çarpıcı bölümler...
"...bu gerilim, basın ve ifade özgürlüğü, dolayısıyla demokrasi açısından kaygı vericidir. Basın ve ifade özgürlüğünü önemseyen herhangi bir kişi, böylesi bir gerilimde tarafsız olma lüksüne sahip değildir; tarafı gazete ve gazeteciden yana olmak durumundadır." diyen Çakır, Taraf eleştirisini şöyle sürdürdü:
"Taraf’ın son Stratfor yayınlarında bir dizi inanılmaz hataya imza attığını, Altan’ın da Erdoğan’a hitaben yazdığı yazılarda o çok iyi bildiğimiz kibrini konuşturup tasvip edilmesi imkansız yakıştırmalar yaptığını düşünüyorum.
O KİBİRİN BİZZAT MAĞDURU OLMUŞ BİR KİŞİYİM ANCAK...
Taraf Gazetesi’nin evrensel gazetecilik ilkelerini hoyratça ihlal etmesinin ve Altan’ın o kibrinin bizzat mağduru olmuş bir kişiyim ancak Erdoğan’ın Taraf, Altan ve gazetenin diğer yöneticilerine yönelik nitelemelerinin daha vahim olduğu açıktır. Çünkü Erdoğan bu ülkenin başbakanı olduğu için elinin altında çok büyük bir güç bulunuyor. Herhangi bir medya kuruluşu ve/veya gazetecinin bu güçle rekabet edebilmesinin imkanı yok. Doğru olan, gazeteciler hangi hatayı yapmış olurlarsa olsunlar, ülkeyi yönetenlerin (örneğimizde Erdoğan’ın) ne yapıp edip kendilerini kontrol etmeleri, şikayetlerinin yargı üzerinden takipçileri olmalarıdır.
BAŞBAKAN’IN YUMRUĞU
Kimileri 2010 yılı Aralık ayı başında kaleme aldığım “Her mağdur kendi bacağından asılıyor” başlıklı yazımı hatırlatıp kendimle çeliştiğimi iddia edecektir. Nitekim o yazıda “Keşke Başbakan Erdoğan, aynı gazetenin, daha önce başka kişilerinin onurlarını, ellerinde ciddi hiçbir kanıt olmadan uluorta çiğnediği zamanlarda da masaya yumruğunu vursaydı, vurabilseydi” demiş olmam Ahmet Altan’ı çok kızdırmıştı. Hemen “Başbakan’ın yumruğu” başlıklı bir yazıyla, adımı vermeden ama “çocuğum” diye hitap ederek bana “haysiyet”, “gazetecilik” vb. dersleri vermişti. Hatta beni “İlker Başbuğ’un bir gazete köşesine yerleşmiş küçük bir kopyası” olduğumu ileri sürmüştü.
Yazıyı tekrar okuduğunuzda göreceksiniz: o yazı Erdoğan’a bir çağrı değil bir eleştiriydi. Altan’ın bunu anlamadığını sanmam, hatta çok iyi anladığı için bana ölçüsüz tepki vermiş olduğu kanısındayım.
TARAF ERDOĞAN’IN ELİNDE PATLAYAN BİR SİLAH OLMUŞTU
Çünkü o yazıda, Taraf’ı Erdoğan’ın elinde patlayan bir silah, bir tür bumerang olarak tasvir ediyordum. O dönemdeki Wikileaks yayınlarına kadar Taraf, bir-iki istisna dışında Erdoğan ve AKP hükümetinin önünü açan çok kritik yayınlar yapmış, bu süreçte gazeteciliğin ve hukukun evrensel ilkelerine burun kıvırarak birçok kişiyi de mağdur ettimişti. Başbakan da bu durumdan hiç şikayetçi olmamış, hatta memnun kalmıştı.
Ama tıpkı son MİT krizinde özel yetkili mahkemeler konusunda olduğu gibi, hükümet (Başbakan) Taraf’ın kendi kontolünde bir silah olmadığını acı bir şekilde fark etmiş, bunun verdiği öfkeyle hiddetli çıkışlar yapmıştı. Bugün Stratfor yayınlarından sonra olan, bumerngın ikinci kez sahibini vurmasıdır. Burada bir sorumlu aranacaksa bu bumerngtan çok onu bir silah olarak kullanmış olan kişinin ta kendisidir.
GÜLEN HAREKETİNİ DE VURDU
Burada bir parantez açıp, “Sen de mi Taraf?” diyenlerin kervanına Fethullah Gülen cemaatinin de eklenmiş olduğunu hatırlatalım. Yine Stratfor üzerinden yıllardır hemen hemen hiç sorgulamadıkları Gülen hareketini birden hedef tahtasına oturtmuş olmalarını çok kişi şaşkınlıkla izledi. Hele yayın hayatına atıldığı andan itibaren Taraf’ın en büyük destek aldığı odaklardan birinin Gülen hareketi olduğu düşünülürse ikinci bir bumerang olayıyla karşı karşıya olduğumuz anlaşılır.
Bu bağlamda Stratfor’dan hareketle Taraf’ın, Nedim Şener ile Ahmet Şık’ın tutuklanmalarını AKP ile Gülen cemaati arasındaki çekişmenin sonucu olarak ilan etmesini ele alabiliriz. Bu gazete yöneticileri ve yazarlarının uzun zamandır dillendirilen bu tezden, ne idüğü belirsiz bir e-posta sayesinde haberdar olmaları hazindir. Yazısından, Ahmet Altan’ın bu tezi büyük ölçüde benimsemiş olduğunu da gördüğümüze göre kendisine şu soruları sormak son derece meşrudur:
Daha önceleri nerelerdeydiniz?
Mesela gazetenizin bazı yazarlarının Ahmet ile Nedim’in bir gün daha fazla hapis yatmaları için ellerinden geleni yaptıklarını da mı bilmiyorsunuz?
İddianamede savcının Nedim’in suçluluğunu kanıtlamak için gazetenizdeki bazı köşe yazılarını delil diye sunmaya çalıştığından haberdar mısınız?
HERŞEYE RAĞMEN BASIN ÖZGÜRLÜĞÜ
Umarım Stratfor olayı, Altan ile Erdoğan ve Taraf ile Gülen cemaati arasında bir kapışma olmaktan bir an önce çıkar ve basın özgürlüğü üzerine bir kez daha düşünmemiz için bizlere imkanlar sunar.
Bunun için öncelikle Taraf’ın ciddi ve inandırıcı bir özeleştiri yapması gerekiyor çünkü bu gazetenin karnesinde tam da bu noktada çok ciddi kırıklar var.
Bu konuda bir dizi örnek verebiliriz. Benim ilk aklıma gelenler, birçok kez, gerek gazetenin bazı haberlerinde, gerekse bazı köşe yazılarında kimi gazetecilerin listeler halinde hedef gösterilmiş olmasıdır. Bunlar yapılmadan önce adı geçen, suçlanan kişilerin görüşü alınmadı. Nitekim 28 Şubat bağlamında yayınlanan son listenin ardından, Zafer Mutlu’nun şikayeti üzerine Ahmet Altan, gazete yazarlarını “belgesiz yazmamaları” için uyarmak zorunda kaldı.
GAZETECİ DEĞİL SAVCI YARDIMCISI GİBİ ÇALIŞAN İSİMLER
Taraf’ın değişik odaklar tarafından medyaya iliştirilen bazı isimlere göstermiş olduğu ilgi, onlara vermiş olduğu önem de ayrı bir sorundur. Gazeteci olmaktan çok, Ragıp Duran’ın o veciz ifadesiyle birer “savcı yardımcısı” gibi çalışan bu isimlerin basın özgürlüğüne ve dolayısıyla demokrasimize vermiş oldukları zararlar, ayrıca medyanın zaten yüksek olmayan seviyesini iyice yerlerde süründürüyor olmaları ortadadır.
Son bir örnekle bu konuyu noktalamak istiyorum: Taraf’ın mazisinin en kara sayfası olan Muhsin Yazıcıoğlu’nun helikopterinin NTV’den yapılan telefon aramalarıyla düşürüldüğü yalanının, üstünkörü bir özürle geride bırakılmış olduğunu sananlar yanılıyorlar. Çünkü, bugün herkesin malumu olan NTV’nin içinin boşaltılması, bunun için kanalın öne çıkmış bazı isimlerinin ayrılmak zorunda bırakılmaları sürecinin miladı o yalan haber olmuştur.
NTV PATRONLARI YANLIŞ YAPTILAR
NTV patronları, bunu basit bir hata olarak değil kendilerine yönelik ciddi bir uyarı olarak algıladılar ki haksız değillerdi. Fakat yanlış yaptılar, bu mesajı ellerinin tersiyle itmek yerine teslim olmayı seçtiler
