Medya
29 Mayıs 2012 16:05
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 13:42
''HEPİNİZ İDRİS NAİM ŞAHİN'SİNİZ''
Yeni Şafak yazarı Salih Tuna, Murat Belge'den girdi Bekir Coşkun'dan çıktı, Orhan Miroğlu'na ise övgüler dizdi!
Hepiniz İdris Naim Şahin’siniz!
AK Parti’nin İstanbul İl Kongresi araya girince, Murat Belge’nin AKP’lilerin bilinçaltını "deşifre" ettiği geçen günkü yazısı bugüne kaldı.
"Deşifre" etti dediğim, yerden yere vurdu.
Müjdat Gezen gibi "Aslında Aziz Nesin kriterlerine göre yüzde 60 çıkması gerekirdi" diyerek, AK Parti’ye oy veren herkesi aptal yerine koymuyor elbette.
Yani...
Ne Bekir Coşkun gibi "göbeğini kaşıyan adam" diyor, ne de Yılmaz Özdil gibi "bidon kafa!"
Adı lazım değil o kadın romancı gibi, "Neyse ki Egeliler balık yiyor da seçeceği partiyi biliyor.." diyerek, AK Parti’ye oy verenlerin beyinsizlikle malul olduklarını da ihsas etmiyor.
Şunu demeye getiriyor sadece: Hepiniz İdris Naim Şahin’siniz.
Çünkü...
İdris Naim Şahin’in Uludere (Roboski) hakkındaki sözlerinin, "AKP’nin bilinçaltı"nı dermeyan ettiğini söylüyor.
Diyor ki: "Bakan olması bir yana, böyle bir ’adam’ olması dahi şaşırtıcı. Ama öbür düzeye inince, durum hiç de böyle görünmüyor. Oradaki insanlar açısından burada ’gaf’ gibi görünen şeyler, hayatın normal dokusunu oluşturuyor.."
Öyle afaki konuşmuyor tabii. Çok çarpıcı, çok bilimsel örnekler de dercediyor:
Adamın biri kahvede ayağa kalkmış (İdris Naim Şahin için) "Bu millet onu seviyor" demiş.
Bu da "genel durumu" yansıtıyormuş.
Bu adamın, dahası bu AK Partili prototipin dünyası da "Bizim amca oğlu vardı. Askerde Mardin’i seçti. PKK vurdu, öldürdü çocuğu.." kadarmış.
Murat Belge’nin dünyası ne kadar geniş peki?
Bir bakanın bir ifadesinden hareketle bütün bir AK Partilileri töhmet altında bırakmakla, "Kürt sorunu"nu, "amcaoğlumu askerde vurdular"a indirgeyen adamın yaklaşımı arasında çok mu fark var?
Murat Belge aklı sıra Sayın Başbakan’la da kafa buluyor: "Genel durum böyle olunca, belli ki Başbakan’ı da ilgilendirmiyor. Zaten Başbakan da, ara sıra ’Acaba yanlış mı yaptım’ diye soran bir kişi değil – ancak dili sürçebiliyor..."
İyi de, senin dilin maşallah sürçmüyor bile!
"Türkiye, beğenmediğimiz yönleri olabilir ama ne İran’dır, ne de Malezya filan.
(...)Türk Ordusu ve burjuvazisi omurgası olan kurumlardır. Laikliği korur. Bu ülkeye Ayetullahlar filan gelemez..." lafını kaç kez yüzüne vurdum; dilim sürçtü bile demeye neden tenezzül etmedin?
Pardon?!..
"Şeriat Gelmez, Ordu Güvencedir" ara başlığı altında Gazeteport’ta yer alan mahut ifaden dil sürçmesi değil miydi?
"Bilinçaltının" ifadesi miydi yoksa?
Sen kalk TSK’nin AB, Kürt sorunu, Ermeni soykırımı iddiası, Kıbrıs gibi son derece netameli meselelere bile burnunu sokmasına demokratik gerekçelerle karşı çık; iç siyasete taalluk eden bir meseleye gelince TSK’nın laikliğe duyarlı burnundan medet um!
Bu nedir?
Daha doğrusu bu nasıl bir bilinçaltıdır?
Bir de, "Militarist Modernleşme" adlı kitabında, "Şimdiye kadar Kemalist milliyetçi ideolojinin elitizm ve pozitivizm yüklü militarizmiyle geldik. Bunun yerini daha aşağıdan yukarıya olduğunu söyleyebileceğimiz bir ’İslami militarizmin’ alması büsbütün imkânsız mı? Bence pekala mümkün.." diyorsun.
Malum eşhasın "sivil dikta" martavalını çağrıştıran "İslami militarizminden" bahsetmeden evvel, kendi bilinçaltında yuvalanmış militarizmle hele bir yüzleş bakalım.
Taraf’taki dünkü yazısında Orhan Miroğlu ne güzel demiş: "Hrant’ı anmaya gelen elli bin kişi, nasıl olur da Ergenekon’u yani Hrant’ın gerçek katillerini bir defa dahi ağızlarına almadan yürür diye bilimsel ve akademik bir merak duymadılar. / Şimdi oturmuş Müslümanların bilinçaltını yazıyorlar.."
Şu satırlar da aynı yazıdan: "Müslümanların vicdanını mola vermeden soluk soluğa sorgulayıp duruyorsunuz da, Kemalistlerin ve en büyük katliamlara, cinayetlere hedef olmuş Kürt halkını yönetenlerin vicdanına dönüp neden bir çift söz söylemiyorsunuz?.."
Sayın Başbakanımız da Orhan Miroğlu’nun "Uludere" konusundaki öneri ve eleştirilerine kulak vermeli.
Sevgili Miroğlu, "Müslümanlar ve üç seçimdir oy verdikleri partiyi alın bir tarafa koyun, Türkiye’nin geçmişiyle yüzleşmesinden geriye ne kalır Allah aşkına?" diyen, diyebilen adamdır.
Orhan Miroğlu candır, vicdandır.
Salih TUNA / YENİ ŞAFAK
AK Parti’nin İstanbul İl Kongresi araya girince, Murat Belge’nin AKP’lilerin bilinçaltını "deşifre" ettiği geçen günkü yazısı bugüne kaldı.
"Deşifre" etti dediğim, yerden yere vurdu.
Müjdat Gezen gibi "Aslında Aziz Nesin kriterlerine göre yüzde 60 çıkması gerekirdi" diyerek, AK Parti’ye oy veren herkesi aptal yerine koymuyor elbette.
Yani...
Ne Bekir Coşkun gibi "göbeğini kaşıyan adam" diyor, ne de Yılmaz Özdil gibi "bidon kafa!"
Adı lazım değil o kadın romancı gibi, "Neyse ki Egeliler balık yiyor da seçeceği partiyi biliyor.." diyerek, AK Parti’ye oy verenlerin beyinsizlikle malul olduklarını da ihsas etmiyor.
Şunu demeye getiriyor sadece: Hepiniz İdris Naim Şahin’siniz.
Çünkü...
İdris Naim Şahin’in Uludere (Roboski) hakkındaki sözlerinin, "AKP’nin bilinçaltı"nı dermeyan ettiğini söylüyor.
Diyor ki: "Bakan olması bir yana, böyle bir ’adam’ olması dahi şaşırtıcı. Ama öbür düzeye inince, durum hiç de böyle görünmüyor. Oradaki insanlar açısından burada ’gaf’ gibi görünen şeyler, hayatın normal dokusunu oluşturuyor.."
Öyle afaki konuşmuyor tabii. Çok çarpıcı, çok bilimsel örnekler de dercediyor:
Adamın biri kahvede ayağa kalkmış (İdris Naim Şahin için) "Bu millet onu seviyor" demiş.
Bu da "genel durumu" yansıtıyormuş.
Bu adamın, dahası bu AK Partili prototipin dünyası da "Bizim amca oğlu vardı. Askerde Mardin’i seçti. PKK vurdu, öldürdü çocuğu.." kadarmış.
Murat Belge’nin dünyası ne kadar geniş peki?
Bir bakanın bir ifadesinden hareketle bütün bir AK Partilileri töhmet altında bırakmakla, "Kürt sorunu"nu, "amcaoğlumu askerde vurdular"a indirgeyen adamın yaklaşımı arasında çok mu fark var?
Murat Belge aklı sıra Sayın Başbakan’la da kafa buluyor: "Genel durum böyle olunca, belli ki Başbakan’ı da ilgilendirmiyor. Zaten Başbakan da, ara sıra ’Acaba yanlış mı yaptım’ diye soran bir kişi değil – ancak dili sürçebiliyor..."
İyi de, senin dilin maşallah sürçmüyor bile!
"Türkiye, beğenmediğimiz yönleri olabilir ama ne İran’dır, ne de Malezya filan.
(...)Türk Ordusu ve burjuvazisi omurgası olan kurumlardır. Laikliği korur. Bu ülkeye Ayetullahlar filan gelemez..." lafını kaç kez yüzüne vurdum; dilim sürçtü bile demeye neden tenezzül etmedin?
Pardon?!..
"Şeriat Gelmez, Ordu Güvencedir" ara başlığı altında Gazeteport’ta yer alan mahut ifaden dil sürçmesi değil miydi?
"Bilinçaltının" ifadesi miydi yoksa?
Sen kalk TSK’nin AB, Kürt sorunu, Ermeni soykırımı iddiası, Kıbrıs gibi son derece netameli meselelere bile burnunu sokmasına demokratik gerekçelerle karşı çık; iç siyasete taalluk eden bir meseleye gelince TSK’nın laikliğe duyarlı burnundan medet um!
Bu nedir?
Daha doğrusu bu nasıl bir bilinçaltıdır?
Bir de, "Militarist Modernleşme" adlı kitabında, "Şimdiye kadar Kemalist milliyetçi ideolojinin elitizm ve pozitivizm yüklü militarizmiyle geldik. Bunun yerini daha aşağıdan yukarıya olduğunu söyleyebileceğimiz bir ’İslami militarizmin’ alması büsbütün imkânsız mı? Bence pekala mümkün.." diyorsun.
Malum eşhasın "sivil dikta" martavalını çağrıştıran "İslami militarizminden" bahsetmeden evvel, kendi bilinçaltında yuvalanmış militarizmle hele bir yüzleş bakalım.
Taraf’taki dünkü yazısında Orhan Miroğlu ne güzel demiş: "Hrant’ı anmaya gelen elli bin kişi, nasıl olur da Ergenekon’u yani Hrant’ın gerçek katillerini bir defa dahi ağızlarına almadan yürür diye bilimsel ve akademik bir merak duymadılar. / Şimdi oturmuş Müslümanların bilinçaltını yazıyorlar.."
Şu satırlar da aynı yazıdan: "Müslümanların vicdanını mola vermeden soluk soluğa sorgulayıp duruyorsunuz da, Kemalistlerin ve en büyük katliamlara, cinayetlere hedef olmuş Kürt halkını yönetenlerin vicdanına dönüp neden bir çift söz söylemiyorsunuz?.."
Sayın Başbakanımız da Orhan Miroğlu’nun "Uludere" konusundaki öneri ve eleştirilerine kulak vermeli.
Sevgili Miroğlu, "Müslümanlar ve üç seçimdir oy verdikleri partiyi alın bir tarafa koyun, Türkiye’nin geçmişiyle yüzleşmesinden geriye ne kalır Allah aşkına?" diyen, diyebilen adamdır.
Orhan Miroğlu candır, vicdandır.
Salih TUNA / YENİ ŞAFAK
