Medya
06 Oca 2012 13:32
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 13:12
DÜŞENE TEKME VURULMAZ! TABUTA BİR ÇİVİ DE ELİNLE, DİLİNLE ÇAKILMAZ!
Umur Talu, gazetesinden gönderilen iki isim Ece Temelkuran ve Yiğit Bulut için yazdı...
"Gazeteler; gelişlerini ve varlıklarını okura bir şekil önemle sunduklarıyla yol ayırdığında, onlardan vazgeçtiğinde; okura, izleyiciye, çalışanlara, hele gidene daha etraflı izah edebilmeli."
Ece Temelkuran Habertürk’ten kovuldu "Düşene tekme vurulmaz.Tabuta bir çivi de elinle, dilinle çakılmaz!" diyen Habertürk yazarı Umur Talu, gazetesinden gönderilen iki isim için yazdı bugün. İkisiyle de arkadaş olmadığının ama meslektaş olduğunun altını çizdi önce. Ardından da damdan düşer gibi giden Ece Temelkuran ve Yiğit Bulut için yazdı.
İşte Talu’nun meslektaşları için yazdığı o yazıdan çarpıcı bir bölüm:
Şimdi sütun komşularımdan iki kişi öyle damdan düşerek gitti: Yiğit Bulut ile Ece Temelkuran.
Fikren bana epey uzak Bulut ile toplam beş dakika sohbetim olmamıştır herhalde. İki merhaba, o kadar.
Fikren daha yakın görünen Temelkuran ile ise, en fazla beş dakikalardan toplam bir, bir buçuk saat olmuş mudur bilemem.
(Yani bu yazı “arkadaş” için değil, “meslektaş” için.)
Epeydir tercih ettiğim “mesafeler”den kaynaklanıyor bu.
Sadece fikrî değil, fizikî! Hani “durduğun yer” filan da diyorlar ya.
Belki yanlış ama, “fikrî bağımsızlık, hatta yalnızlık”ı, galiba “fizikî uzaklıklar”la da örmüşüm; sokak hariç.
Buraya davet edildiklerine, yazdıklarına, sorumluluk üstlendiklerine göre; ikisi de Habertürk için değerli olmalıydı.
Gazeteler; gelişlerini ve varlıklarını okura bir şekil önemle sunduklarıyla yol ayırdığında, onlardan vazgeçtiğinde; okura, izleyiciye, çalışanlara, hele gidene daha etraflı izah edebilmeli.
Bunu, 16 yıl uğraştığı gazeteden, kendi bir yana, Bedri Koraman, Turhan Selçuk, Zeynep Oral, Duygu Asena ile hep birlik kovulup gidişleri tek satır haberle duyurulmayan; iki kelime kovulma ilanını mahkemede alan birinin acı hatırasıyla söylüyorum.
Ece Temelkuran Habertürk’ten kovuldu "Düşene tekme vurulmaz.Tabuta bir çivi de elinle, dilinle çakılmaz!" diyen Habertürk yazarı Umur Talu, gazetesinden gönderilen iki isim için yazdı bugün. İkisiyle de arkadaş olmadığının ama meslektaş olduğunun altını çizdi önce. Ardından da damdan düşer gibi giden Ece Temelkuran ve Yiğit Bulut için yazdı.
İşte Talu’nun meslektaşları için yazdığı o yazıdan çarpıcı bir bölüm:
Şimdi sütun komşularımdan iki kişi öyle damdan düşerek gitti: Yiğit Bulut ile Ece Temelkuran.
Fikren bana epey uzak Bulut ile toplam beş dakika sohbetim olmamıştır herhalde. İki merhaba, o kadar.
Fikren daha yakın görünen Temelkuran ile ise, en fazla beş dakikalardan toplam bir, bir buçuk saat olmuş mudur bilemem.
(Yani bu yazı “arkadaş” için değil, “meslektaş” için.)
Epeydir tercih ettiğim “mesafeler”den kaynaklanıyor bu.
Sadece fikrî değil, fizikî! Hani “durduğun yer” filan da diyorlar ya.
Belki yanlış ama, “fikrî bağımsızlık, hatta yalnızlık”ı, galiba “fizikî uzaklıklar”la da örmüşüm; sokak hariç.
Buraya davet edildiklerine, yazdıklarına, sorumluluk üstlendiklerine göre; ikisi de Habertürk için değerli olmalıydı.
Gazeteler; gelişlerini ve varlıklarını okura bir şekil önemle sunduklarıyla yol ayırdığında, onlardan vazgeçtiğinde; okura, izleyiciye, çalışanlara, hele gidene daha etraflı izah edebilmeli.
Bunu, 16 yıl uğraştığı gazeteden, kendi bir yana, Bedri Koraman, Turhan Selçuk, Zeynep Oral, Duygu Asena ile hep birlik kovulup gidişleri tek satır haberle duyurulmayan; iki kelime kovulma ilanını mahkemede alan birinin acı hatırasıyla söylüyorum.
