Medya
21 Haz 2012 12:13
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 13:48
''BU ÜLKEDE NEW YORK TIMES VARDI DA BİZ Mİ YAZMADIK?''
Mehmet Y. Yılmaz, 'hapishanelerin durumuyla ilgili medya görevini yapmadı' diyen Nazlı Ilıcak'a yanıt verdi!
Evet Nazlı Hanım, medya görevini yapmadı
NAZLI Ilıcak, dün Sabah’taki köşesinde Urfa’daki faciadan dolayı biz meslektaşlarını sorumlu tutan bir yazı yazdı.
“Bence, ‘Adalet Bakanı istifa’ diye yazmadan önce, meslektaşlarımız, hepimiz, özeleştiri yapmalıyız” dedi.
Ilıcak, yapılmakta olan cezaevleri ve kapatılan cezaevleri ile ilgili bilgiler verdikten sonra “İktidar bu konuda bazı adımlar atmış. ‘İstifa’ demek kolay da, acaba basın mensupları kanayan yaranın sarılması hususunda gerçekleri sergilemek için gayret sarf etmişler mi” diyor. Silivri Cezaevi’nin ve oradaki tutukluların sorunları ile ilgilenirken, medyanın durumu gözden kaçırdığını söylüyor.
Nazlı Hanım’a katılıyorum. Biz gazeteciler de işimizi düzgün yapabilseydik, kamuoyunun bu olup bitenleri önceden öğrenmesini sağlayabilir, iktidar üzerinde sorunun çözülmesi için baskı yaratabilirdik. Ne kadar işe yarardı, orası bugünden belli ama hiç olmazsa vicdanlarımız daha rahat olurdu.
Elbette bunun için özgür gazetecilik faaliyetinin sürdürülebiliyor olması gerekirdi.
Gazetecileri suçlamadan önce, ne kadar özgür olabildiklerine de bakmak gerekir.
Bugün Türkiye’de medyanın hali malum. Gazeteler ve televizyonlarda böyle bir konu, tek sütun beş santimlik bir haber olarak bile yer almazdı. Ta ki Başbakan ya da Bakan çıkıp, hükümetin ne kadar önemli bir iş yapmakta olduğunu anlatana kadar!
Öte yandan Türkiye, Pozantı’dan, mahkûmların nakil şartlarının olumsuzluklarından, cezaevlerindeki kötü muameleden, kadınların çırılçıplak soyularak aranmak istenmesinden, keyfi tecrit ve görüş yasağı uygulamalarından haberdar olabildiyse, bu da gazeteler ve gazeteciler sayesinde mümkün olabildi. Temel insan haklarının mahkûm ve tutuklular için de geçerli olması gerektiğini bir avuç muhalif gazeteci ve gazete dışında kimse yazmadı.
“Bu haber Başbakan’ı sinirlendirir mi, bu yazı patronu zor duruma sokar mı” sorularının yayın yöneticilerinin ilk aklına gelen sorular olduğu bir ülkede, gazetecileri suçlamak da haksızlık olmalı.
Bu ülkede New York Times vardı da, biz mi yazmadık?
Mehmet Y. YILMAZ / HÜRRİYET
NAZLI Ilıcak, dün Sabah’taki köşesinde Urfa’daki faciadan dolayı biz meslektaşlarını sorumlu tutan bir yazı yazdı.
“Bence, ‘Adalet Bakanı istifa’ diye yazmadan önce, meslektaşlarımız, hepimiz, özeleştiri yapmalıyız” dedi.
Ilıcak, yapılmakta olan cezaevleri ve kapatılan cezaevleri ile ilgili bilgiler verdikten sonra “İktidar bu konuda bazı adımlar atmış. ‘İstifa’ demek kolay da, acaba basın mensupları kanayan yaranın sarılması hususunda gerçekleri sergilemek için gayret sarf etmişler mi” diyor. Silivri Cezaevi’nin ve oradaki tutukluların sorunları ile ilgilenirken, medyanın durumu gözden kaçırdığını söylüyor.
Nazlı Hanım’a katılıyorum. Biz gazeteciler de işimizi düzgün yapabilseydik, kamuoyunun bu olup bitenleri önceden öğrenmesini sağlayabilir, iktidar üzerinde sorunun çözülmesi için baskı yaratabilirdik. Ne kadar işe yarardı, orası bugünden belli ama hiç olmazsa vicdanlarımız daha rahat olurdu.
Elbette bunun için özgür gazetecilik faaliyetinin sürdürülebiliyor olması gerekirdi.
Gazetecileri suçlamadan önce, ne kadar özgür olabildiklerine de bakmak gerekir.
Bugün Türkiye’de medyanın hali malum. Gazeteler ve televizyonlarda böyle bir konu, tek sütun beş santimlik bir haber olarak bile yer almazdı. Ta ki Başbakan ya da Bakan çıkıp, hükümetin ne kadar önemli bir iş yapmakta olduğunu anlatana kadar!
Öte yandan Türkiye, Pozantı’dan, mahkûmların nakil şartlarının olumsuzluklarından, cezaevlerindeki kötü muameleden, kadınların çırılçıplak soyularak aranmak istenmesinden, keyfi tecrit ve görüş yasağı uygulamalarından haberdar olabildiyse, bu da gazeteler ve gazeteciler sayesinde mümkün olabildi. Temel insan haklarının mahkûm ve tutuklular için de geçerli olması gerektiğini bir avuç muhalif gazeteci ve gazete dışında kimse yazmadı.
“Bu haber Başbakan’ı sinirlendirir mi, bu yazı patronu zor duruma sokar mı” sorularının yayın yöneticilerinin ilk aklına gelen sorular olduğu bir ülkede, gazetecileri suçlamak da haksızlık olmalı.
Bu ülkede New York Times vardı da, biz mi yazmadık?
Mehmet Y. YILMAZ / HÜRRİYET
