ÖLMÜŞ BABAMI ARARKEN YAŞAYAN ANNEMİ BULDUM!

Medyaradar’ın basın destekçilerinden olduğu 7. SineMardin - Mardin film festivali bugün sona eriyor.

13 Şubat’ta "KCK soruşturması" kapsamında gözaltına alınan 140 kişi arasında bulunan ve daha sonra serbest bırakılan gazeteci/yönetmen Mizgin Müjde Arslan’ın ilk uzun metraj belgesel filmi Ez Firiyam Tu Ma Li Cih (Ben Uçtum Sen Kaldın) SineMardin’de gösterildi. Dolu bir salonda Mardinli sinemaseverlerle birlikte izledim bu belgeseli… Hemen ardından yönetmeni ile ayaküstü bir soru/cevap sohbet gerçekleştirdik. Arslan kendi gerçeği ve sineması üzerine çarpıcı sözler etti.

Filminde neden müzik yok?

Ben sadece çıplak gerçeği göstermek istedim. O yüzden filmimin içinde, hayatın içinde olandan daha fazla müzik yok. Bizim sinemamızda müzik ajite edici bir şey olarak kullanılıyor. Anlattığım şey yeterince çarpıcı, seyirciyi müzikle manipüle istemedim.

Kimin için çektin bu filmi?

Sadece Kürtler, Mardinliler değil her yerdeki insanlar izlesin ve onların kalplerine dokunsun istedim. Bizler öleceğiz ama filmler yaşayacak. Bu bir belge ve hepimizin yaşamından daha güçlü...

Hiç görmediğin babanın büyüttüğü bir kadın var filminde… Neler hissetin onunla karşılaştığında, kıskandın mı?

Bu filmi yapmamı sağlayan şey benim çelişkili duygularım. Babam benim hayatımda yok ama birilerinin hayatında olmuş... Siz babanızı hiç tanımazken bir başkası onu size büyük bir aşkla anlatıyor. Bu çatışma duygusu beni besledi.

Babanın mezarını bulmak/görmek neden bu kadar önemliydi?

Ben bu filmi yaparak babamı bulduğumu düşünüyorum. Mahmur’da bulduğum şey bir mezardan daha fazlası benim için yoksa bu topraklar binlerce kayıp mezarlarla dolu zaten.

Filmin asıl meselesi ne?

Film yapılacak çok fazla şey var. Kürt sineması henüz emekliyor, 10 yıldan öncesi yok. Ben bu filmde bir savaş, bir aileyi nasıl parçalar onu anlatmak istedim. Ben babamın peşine düştüm ama oradan insanlığa dair bir kaybın peşinde yol alıyorum.

Neden belgesel?

Kurmaca  film çekmek için yazdığım senaryo ile kültür bakanlığından destek aldım ama bana çok sahte geldi o zaman... Ben de belgesele döndüm. Belgeselin henüz oturmuş bir seyircisi yok ama bu filmler sayesinde, umarım bir belgesel izleme alışkanlığı oluşacaktır.

Yol, yolcu olmaya değdi mi?

Kendim ve film için çıktığım bu yolculuk benden eksiltmedi. Aslında ben bu sayede arındım ve barıştım. Küs olduğum insanlara döndüm. Ölmüş babamı ararken yaşayan annemi buldum. Bu film birini çok sevmek ve onunla yüzleşmekle ilgili...

Murat Tolga Şen / murattolga@gmail.com