Medya
14 Ağu 2012 15:27
Son Güncelleme: 23 Kas 2018 14:01
FATİH ALTAYLI BAŞBAKAN'I HAKLI BULDU; KÜRSÜDEN SÖYLEMEYİP PATRONU ARASA DAHA MI İYİYDİ!
Fatih Altaylı, Başbakan Erdoğan'ın medyaya yönelik yaptığı açıklamaları "daha delikanlıca" diyerek destekledi.
Kürsüden söylemeyip patronu arasa daha mı
iyiydi!
BAŞBAKAN Erdoğan’ın AK Parti İstanbul İl Başkanlığı’nın cumartesi akşamı verdiği iftar yemeğinde yaptığı konuşmayı duymayanınız kalmadı herhalde.
Uzun bir konuşmaydı aslında.
Başbakan Erdoğan, hayatımda canlı canlı duyduğum en büyük hatip.
İnanılmaz bir hitabet performansı var.
Kelimelerle oynuyor, dans ediyor.
Sesini yükseltiyor, alçaltıyor, fısıldıyor, bağırıyor. Yumuşatıyor, sertleştiriyor.
"Bölükbaşı müthiş hatip" falan derlerdi.
Dinlemedim. Belki o da iyidir ama Erdoğan gibisini görmedim.
Uzun konuşmadan duyduğunuz, bildiğiniz bölüm Erdoğan’ın sık sık, daha doğrusu hep yaptığı gibi medyaya çaktığı bölüm oldu büyük ihtimalle.
Erdoğan bu kez isimsiz ama "adres vererek" medyayı ve bazı gazetecileri suçladı.
Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun Myanmar gezisini eleştirenlere kükredi Başbakan.
Pek çok yazar bu konuda eleştiri yöneltmişti Davutoğlu’na.
Davutoğlu’nu başından beri eleştiren ben hariç!
Çünkü garipsememiştim Myanmar gezisini.
Ama eleştirenler boldu.
Ama gözler bir anda Cüneyt Özdemir’e döndü.
Çünkü en net, en açık eleştiriyi o yazmıştı galiba.
Ve pek çok kişi Başbakan’ı eleştirdi, "bir gazetecinin kovulmasını istemekle" suçladı.
"Cüneyt’in kellesi ne zaman gider?" tartışmaları başladı.
Ben ise tam aksini düşünüyorum.
Başbakan’ın Cüneyt Özdemir’i veya bir başka gazeteciyi "kürsüden", herkesin önünde eleştirmesini, suçlamasını "normal" buluyorum.
Gazeteciler iktidarı eleştirebiliyorsa, iktidarlar veya iktidar sahipleri de gazetecileri açık açık eleştirebilir.
Bence asıl tehlikeli olan, başbakanların böyle işleri "açıkça" değil "gizlice" yapmalarıdır.
Erdoğan, kürsüden Cüneyt’i suçlayacağına, Cüneyt’in işverenini arayıp veya aratıp "Bu arkadaşı işten çıkarın" deseydi kimsenin ruhu duymaz, haberi bile olmaz, Cüneyt Özdemir durduk yerde işsiz kalabilirdi.
Bana böylesi "daha delikanlıca" geliyor.
Her iki taraf için de!
Fatih Altaylı - Habertürk
BAŞBAKAN Erdoğan’ın AK Parti İstanbul İl Başkanlığı’nın cumartesi akşamı verdiği iftar yemeğinde yaptığı konuşmayı duymayanınız kalmadı herhalde.
Uzun bir konuşmaydı aslında.
Başbakan Erdoğan, hayatımda canlı canlı duyduğum en büyük hatip.
İnanılmaz bir hitabet performansı var.
Kelimelerle oynuyor, dans ediyor.
Sesini yükseltiyor, alçaltıyor, fısıldıyor, bağırıyor. Yumuşatıyor, sertleştiriyor.
"Bölükbaşı müthiş hatip" falan derlerdi.
Dinlemedim. Belki o da iyidir ama Erdoğan gibisini görmedim.
Uzun konuşmadan duyduğunuz, bildiğiniz bölüm Erdoğan’ın sık sık, daha doğrusu hep yaptığı gibi medyaya çaktığı bölüm oldu büyük ihtimalle.
Erdoğan bu kez isimsiz ama "adres vererek" medyayı ve bazı gazetecileri suçladı.
Dışişleri Bakanı Davutoğlu’nun Myanmar gezisini eleştirenlere kükredi Başbakan.
Pek çok yazar bu konuda eleştiri yöneltmişti Davutoğlu’na.
Davutoğlu’nu başından beri eleştiren ben hariç!
Çünkü garipsememiştim Myanmar gezisini.
Ama eleştirenler boldu.
Ama gözler bir anda Cüneyt Özdemir’e döndü.
Çünkü en net, en açık eleştiriyi o yazmıştı galiba.
Ve pek çok kişi Başbakan’ı eleştirdi, "bir gazetecinin kovulmasını istemekle" suçladı.
"Cüneyt’in kellesi ne zaman gider?" tartışmaları başladı.
Ben ise tam aksini düşünüyorum.
Başbakan’ın Cüneyt Özdemir’i veya bir başka gazeteciyi "kürsüden", herkesin önünde eleştirmesini, suçlamasını "normal" buluyorum.
Gazeteciler iktidarı eleştirebiliyorsa, iktidarlar veya iktidar sahipleri de gazetecileri açık açık eleştirebilir.
Bence asıl tehlikeli olan, başbakanların böyle işleri "açıkça" değil "gizlice" yapmalarıdır.
Erdoğan, kürsüden Cüneyt’i suçlayacağına, Cüneyt’in işverenini arayıp veya aratıp "Bu arkadaşı işten çıkarın" deseydi kimsenin ruhu duymaz, haberi bile olmaz, Cüneyt Özdemir durduk yerde işsiz kalabilirdi.
Bana böylesi "daha delikanlıca" geliyor.
Her iki taraf için de!
Fatih Altaylı - Habertürk
